|
Evo sta o ova dva pojma kaze Dragan Krstic u svom PSIHOLOSKOM RECNIKU...
AUTORITET, nametnuti i priznati ugled i uticaj od strane tvorca i zacetnika necega. Moze postojati samo u uslovima drustvenih odnosa koji odredjuju njegovu prirodu. Stoga se mora govoriti o posebnim vrstama autoriteta, ciji se sadrzaji i uloge znatno razlikuju. Autoritet roditelja, kao zacetnika i tvorca porodice, ima poseban sadrzaj i sluzi posebnim ciljevima, autoritet politicara u najvecoj meri ce zavisiti od sadrzaja i ciljeva politike koju sprovodi i bice promenljiv u vremenu i prostoru, a autoritet naucnika na svoj nacin uspostavlja krivolinijske odnose sa sredinom, jer preko jedne tacke poprima negativan znak, buduci da u nauci autoritet ne moze posluziti kao dokaz za istinu.
Kao i ranije, i savremeni drustveni odnosi moraju da se oslanjaju na pojedine vrste autoriteta, ali svaki od njih ima svoje specificne granic3, izvan kojih njihova uloga postaje problematicna. Ispitivanja pokazuju da se njihov uticaj moze prosiriti i na saznajna funkcije, sto citavu sredinu moze dovesti u sukob sa realnoscu. Upravo se u takvim slucajevima srece pojacano prizivanje autoriteta radi svedocenja o istinitosti tvrdnji, cime se zatvara krug samoobmanjivanja.
AUTORITARNA LICNOST, sklop i sadrzaj licnosti koja tezi da se podredi autoritetu ideje ili pojedinca, najcesce u kombinaciji i jednog i drugog. Najpre opisana u klasicnoj ruskoj knjizevnosti (Dostojevski) i ruskom personalizmu (Berdjajev), a zatim u istrazivanjima Frankfurtskog kruga (From, Adorno) u vazi sa pojavom nacionalsocijalizma u Nemackoj. Njena opsta odlika se sastoji u apsolutnoj poslusnosti prema "gore" (u hijerarhijskom sistemu), i surov odnos prema onima "dole". Taj odnos pracen je i drugim osobinama: netrpeljivost prema svima koji nisu obuhvaceni istom organizacionom shemom i autoritarnoscu, a narocito prema onima koji misle drugacije od onoga sto je propisano; osecanje nelagodnosti u svim situacijama koje nisu "jasne", teznja ka crno-beloj polarizaciji u misljenju i oceni svog i tudjeg ponasanja, radikalni pragmatizam, shvatanje coveka kao instrumenta nadredjene volje, odsustvo moralnog sudjenja i njegova zamena prakticnim ciljevima i poslusnoscu visim instancama.
Njena pojava je omogucila u nasem stolecu institucionalna nasilja cudovisnih razmera i iznenadila je mnoge sredine, jer je iskustvo pokazalo da se ona moze "dobiti" institucionalnom manipulacijom od strane manje grupacije ljudi bez obzira na predjasnju kulturnu tradiciju.
_________________
Cause I'm tired of this scenes...
|
Prijavite se
Registruj se
FAQ
Pretraga
