banjalukaforum.com

Listajuci veceras po internetu, trazeci neke pjeme bosanskih knjizevnika, naidjem na ovaj interesantan naslov, za koji ce Laoce kazati, " ma pusti mi Zah Velike Srbije". Ipak, kad sam procitao sve, mislim, da bi se to moglo prezentirati u nekoliko kratkih nastavaka. Nikoga nece zamariti dugim pricama, jer je sve kratko, ali dat ce nam mogucnost da se malo vratimo u proslost i priblizimo sadasnjosti. Pozdrav Zah

Projekt Velika Srbija

Pojam projekta velike Srbije (iako ne pod tim imenom) se javlja u vrijeme i nakon prvoga srpskoga ustanka 1804.. Esencijalno, uobičajeni program nacionalne integracije i stvaranje nacionalne države u maksimalnim granicama je pojava ranoga 19. stoljeća i nije nikakva rijetkost među evropskim narodima koji su nacionalno buđenje doživjeli u razdoblju tokom i poslije Francuske revolucije i Napoleonskih ratova.

Prvi formulator srpskoga nacionalnoga projekta (iako u maglovitom obliku) bijaše srpski prosvjetiteljski pisac i jezički reformator Dositej Obradović. Geopolitički dio srpske nacionalne ideologije koji se temelji na problematičnim interpretacijama kulture i povijesnoga nasljeđa je radikalizirao najznačajniji srpski jezični i kulturni reformator Vuk Karadžić. Njegov jezični pansrbizam se može svesti na jednostavnu tvrdnju: svi izvorni govornici bilo kojega dijelekta štokavskoga narječje su etnički Srbi, tj. štokavsko narječje je per se nacionalno srpsko.

Ta je tvrdnja, kojoj on nije bio tvorcem, nego samo nasljedovateljem zabluda, pa i svjesnih političkih krivotvorevina rane slavistike (Josef Dobrovsky, Pavel Šafaržik, Jernej Kopitar, Franc Miklošič, ...) u neku ruku odgovarala duhu vremena, no, sama faktografija ju je dovela u nepremostive poteškoće.

Naime, u doba nacionalnoga romantizma jezik je izjednačivan s «duhom naroda», pa su književno dobro izgrađena tri zapadna narječja našeg jezika(štokavsko, čakavsko i kajkavsko) romaničarsku filologiju stavljala pred velike idejne muke: kako je moguće da jedan narod ima «tri duha» ?

Još veća «nevolja» za ideologe jezičnoga pansrpstva bijaše činjenica da je već četiri stoljeća prije pojave Vuka Karadžića opstojala štokavski pisana književnost koja je etnički, od samih autora djela, identificirana s bosanskim i hrvatskim imenom i jezikom, ali nikad srpskim. Stoga su privrženici te ideologije (napose Šafaržik) bili prisiljeni pribjeći raznim krivotvorinama i bizarnim izlikama da štokavski pisci koji su pisali u 17. ili 18. stoljeću, i sebe identificirali s drugim slavenskim nacionalnim idejama - to nisu «ozbiljno mislili».

Obično poredbeno jezikoslovlje je moglo pokazati da je jednadžba nacija=narječje besmislena, jer po tome ni Nijemci ni Nizozemci nisu nacije, kao ni skandinavski germanski narodi. Također, u Karadžićevu slučaju se radilo i trivijalnoj logičkoj pogrešci: izjednačio je podskup i skup. Ili, konkretnije: većina (torlaci na stranu) Srba jesu izvorni štokavci, no svi štokavci nisu Srbi. I svi Danci su Evropljani, no svi Evropljani nisu Danci.

Taj kulturni velikosrbizam, hranjen začecima slavistike (koja je i počela kao politički projekt), imao je velikoga uticaja na daljnje geopolitičke planove srbijanske države u nastajanju. Dapače, može se reći da je, osim uobičajenih geostrateških planova, imao ključnu ulogu u oblikovanju ciljeva potencijalne srpske ekspanzije: iako je obnova idealiziranoga Dušanovoga carstva bila jednim od emocionalno- ideoloških pokretača, u praksi je ta obnova bila odbačena, poglavito zbog nastanka grčke države i potpore koju je imala. Ideolozi srpskog ekspanzionizma su se usmjerili, osim zemalja u kojima je stara srpska država (12. st. – 14. st.) ostala snažan civilizacijski pečat (Kosovo, Makedonija) na zapad, u smjeru Bosne i Hercegovine i Hrvatske- u kojim nije bilo drevne srpske nacionalne državne i kulturne tradicije, no, koje su dobile značajan priljev vlaških useljenika (poslije posrbljenih) tokom Osmanske ekspanzije u Hrvatskoj i BiH (15. st.- 18.st.).

Obozavam te Zah...od ranog jutra nabacis mi osmijeh na lice...

Jaooo zah uvjek trabunjas po istom...!!!

_________________
GROB CEMO TI POZLATITI SVE DUGOVE NAPLATITI SA SRBINOM NEMA SALE SLAVA TEBI DJENERALE!!!

Neka Zah samo pise o " Velikoj Srbiji" ovdje,valjda nece ponovo ubacivati taj pojam u sve i jedan post,mada je ,moram priznati prorijedio u zadnje vrijeme,vjerovatno jer mu se svidio jedan drugi citat

Ovaj dio mi je najdrazi i da nije njega,mozda bi i povjerovao u gore navedeni text:

_________________
democraticus artis crastis individibidualis artis crastis libertas

ma ja i ovo je "balijska propaganda" ne postoje knjige dokumenti i ostalo sve je to alija izmislio

_________________
Samo 4 miliona ljudi imaju srecu da zive u BiH, ostali nemaju tu srecu ali imaju sve ostalo!
Zemlja gdje se istok i zapad srecu!

opet o velikoj srbiji.
ohhh!!!
trazeći pjesme bosanskih knjizevnika naidjoh na tekst o velikoj srbiji. eto, koliko si trazio poeziju, a koliko nešto drugo.

krso, ostavi se malo benjamina kalaja i njegovih frustracija. o kakvim dokumentima pričaš dječače. oh, zar ćemo opet o garašaninu i načertaniju.

Све је речено овим горе....увијек кажем да СДА мозгови имају великих проблема са усвајањем временске линије....

Али прави проблем је кад некакав морон осмисли пројекат ''велика џамахирија муслиманија'' у 1970. и за то добије 13 година робије и онда се његови идиоти пратећи тај ''пројекат'' полакоме у деведесетим....Тако је то кад се касни са националним буђењем-но није то чудно кад немаш шта пробудити.....

_________________
Izetbegović(92):"®rtvovaću mir, za nez. BiH!''
Silajdľić(92):''Međunarodno priznanje SRBiH biće doprinos stabilizaciji''
Kutiljero(05):''Da Izetbegović nije povukao potpis ne bi bilo rata, ni Srebrenice!''

Prvu i najvažniju formulaciju ideja Velike Srbije dobija u djelu srbijanskoga ministra Ilije Garašanina "Načertanije", nastalom 1844. Esencijalno, radi se o planu promidžbe srpskoga imena, kulture i nacionalnoga identiteta, ponajviše među Bošnjacima i Hrvatima, te u čekanju pogodnoga trenutka raspada Osmanskoga carstva, kako bi se stvorilo moćno srpsko carstvo. Neki od citata to ilustriraju:

"Srpska država koja je već srećno počela, no koja se rasprostirati i ojačati mora, ima svoj osnov i temelj tvrdi u carstvu srpskom 13-ga i 14-ga stoljetija i u bogatoj i slavnoj srpskoj istoriji. Po istoriji ovoj zna se da su srpski carevi počeli bili grčkom carstvu mah otimati i skoro bi mu konac učinili te bi tako na mesto propadšeg istočno-rimskog carstva srbsko-slavensko carstvo postavili i ovo naknadili...... Nova srbska država na jugu podavala bi Evropi sve garancije da ce ona biti vrsna i krepka država i koja će se moći među Austrijom i Rusijom održati..... Da bi se narod katoličeskog ispovedanija od Austrije i njenog upliva odvraćali i Srbiji većma priljubili nužno je na to osobito vnimanije obraćati. Ovo bi se najbolje postići moglo posredsvom fratera ovdašnjih, između kojih najglavnije trebalo "

Gore navedeni dijelovi teksta govore o cilju da se stvori velika srpska država na razvalinama Osmanskog carstva. Glavni modus operandi nije navedeno nasilje nego političko-nacionalna propaganda. No-znakovito je da je temeljni nacrt, koji je nastao na ideji češkog političkoga idealista Franje Zacha i poljskoga grofa Czartoryskoga bitno izmijenjen u Garašaninovom «Načertaniju»: dok su prvotne formulacije bile u duhu panslavizma južnoslavenske provenijencije, Garašaninov je tekst općesrpski program u kojem je pojam južni Slaveni sustavno i do kraja zamijenjem srpskim imenom. Od proto-južnoslavenskoga projekta stvoren je velikosrpski.

Otprilike u isto vrijeme (1849.) objavljen je drugi temeljni spis velikosrpske ideologije, napis «Srbi svi i svuda» srpskoga jezikoslovca i nacionalnoga ideologa Vuka Karadžića. Budući da je o jezičnom pansrbizmu već bilo riječi, ovdje je dovoljno napomenuti da je taj dobio konačnu formulu u ovom Karadžićevu tekstu.

Na reakcije, poglavito one sa druge strane Drine, nije trebalo dugo čekati. Na Garašaninov tekst nije bilo osvrta jer je objavljen znatno kasnije u odnosu na trenutak nastanka, dok je Karadžićev članak izazvao buru nezadovoljstva pogotovo među hrvatskim kulturnim djelatnicima. Iako je već sljedeće godine upriličen sastanak u Beču između hrvatskih Iliraca i Karadžića kojega je pratio njegov učenik Đuro Daničić, taj, tzv. Bečki dogovor o pitanjima jezika je ostao bez stvarnoga utjecaja (a i nije se izravno ticao jezično-nacionalnih protimbi), u sljedećim godinama su objelodanjeni opsežniji osvrti više auktora u kojima se pobija Karadžićev jezični pansrbizam (spisi Bogoslava Šuleka, Ante Starčevića, Mirka Bogovića, Adolfa Vebera Tkalčevića).

Iako je poslije Karadžićeve smrti najugledniji srpski filolog Đuro Daničić odustao od učiteljevih teza i čak ih pobijao- činjenica je da je u drugoj polovici srpski jezični nacionalizam ostao dominantom u srbijanskoj i prječanskoj srpskoj kulturnoj javnosti (primjeri su pisci i povjesničari Stojan Novaković, Stanoje Stanojević, Ljubomir Stojanović). S druge strane, najaktivniji građansko-liberalni srpski političari u Austro-Ugarskoj monarhiji su se suprotstavili samoj ideji Velike Srbije (Mihailo Polit Desančić, Svetozar Miletić), a tu su ih, uz stanovita vrludanja, slijedili srbijanski socijalisti, od Svetozara Markovića do Dimitrija Tucovića.

Kao zaključak za razdoblje konca 19. i početka 20. stoljeća moglo bi se reći sljedeće: većina srpske inteligencije (npr. svjetski ugledni geograf Jovan Cvijić i slavist Aleksandar Belić) je stajala na velikosrpskim pozicijama, tj. težila je stvoriti srpsku nacionalnu državu na područjima Makedonije, Kosova, Bosne i Hercegovine i Hrvatske.

Protagonisti tih ideja nijekali su nacionalnu opstojnost Hrvata i Makedonaca, upravo se rasistički odnosili prema Albancima na Kosovu i Makedoniji, a Bošnjake muslimanima su nakanili raseliti ili prevesti na srpsko pravoslavlje. Sustavni planovi su rađeni za širenje srpskoga pravoslavlja, potiskivanje katolicizma i islama, gušenje ili iskorijenjivanje svih inonacionalnih tradicija, dok je najbrutalnija politika bila namijenjena Albancima, za koje se smatralo da im nema mjesta u bilo kakvoj srpskoj državi (što je vidljivo iz kasnijih planova za teror i raseljavanje Albanaca, auktorima kojih bijahu Vasa Čubrilović i pisac, kasniji nobelovac Ivo Andrić). Tu je ideologiju podupirala i vladajuća srbijanska političko-novčarska elita, a poglavito Radikalna stranka na čelu s Nikolom Pašićem.

Joj zah, sta ti pokusavas uopste?

_________________
Đuro je divan.

zar neko još čita ove copy - paste gluposti...

A odakle si skinuo ovaj humor (tekst) zah?Moze li se znati?Inace ne znam kako da prokomentarisem ovaj tekst osim KOMEDIJA.Mora da su to tekstovi Fatmira Alispahica .Ah da...tebi bi bila cast da pises kao on (tvoje rijeci).Da te podjsetim sta si mi prokomentarisao za link koji sam ti postavio neki dan...



Zah ovo NOVO sto sam ja ovdje saznao je u najmanju ruku smijesno.

_________________
If you can`t find something TO LIVE for...

...you best find something TO DIE for!!!

Ali ovo je Zahova jubilarna 4000000 tema o Velikoj Srbiji....!!!

_________________
GROB CEMO TI POZLATITI SVE DUGOVE NAPLATITI SA SRBINOM NEMA SALE SLAVA TEBI DJENERALE!!!

Projekt tzv. Velike Srbija i Jugoslavija

No, sama je ideologija Velike Srbije vremenski koincidirala s raznim nadnacionalnim ili pseudonacionalnim programima nastalima kod nas: prvo Ilirskom pokretu, a zatim ideji Jugoslavije ili jugoslavenstva. Ova potonja, koja je smatrala da su Slovenci, Hrvati, Srbi, a katkad i Bugari (te uglavnom izrijekom nespominjani, ali nerijetko posredno referencirani Bošnjaci i Makedonci) samo dijelovi jednog, jugoslavenskoga naroda, a ne zasebne nacije, snažno je djelovala poglavito na inteligenciju, a i na određen broj praktičnih političara (hrvatski političar Fran Supilo, pisci Tin Ujević i Miroslav Krleža u ranoj fazi, Ivo Andrić cijeli život, najugledniji srpski kulturni djelatnik na prijelazu iz 19. u 20. st. Jovan Skerlić). Povijest će te dvije ideje najčešće suprotstaviti, a katkad i spojiti.

Primjer je stvaranje Države Srba, Hrvata i Slovenaca (1918.), nakon 1. svjetskoga rata, kada je tokom nekoliko desetljeća državnom hijerarhijom dominirala ideja Jugoslavena kao nacije sastavljene od tri plemena-Slovenaca, Hrvata i Srba. Povjesničari se razlikuju u ocjeni jugoslavenstva, kako u Kraljevini SHS/Jugoslaviji (1918.-1941.), tako i u socijalističkoj Jugoslaviji (1945.-1991.).

Među politolozima nalazimo dva stava: po jednima je jugoslavenska ideologija (bilo «tvrđa» kakva bijaše kod Karađorđevića, bilo mekša u doba Titoizma) grobnica srpskih aspiracija, jer se srpstvo definira preko tradicionalnih vrijednosti (svetosavlje, Kosovski mit itd.). Činjenica je da je jugoslavenska ideologija tokom stare Jugoslavije (1918-1941.) bila uglavnom krinkom za velikosrpsku, što je i istaknuto osnutkom ORJUNE (organizacije jugoslavenskih nacionalista), protifašističke monarhističke skupine koja je upletene u niz ubojstava hrvatskih i slovenskih političkih i kulturnih djelatnika, te u gušenje radničkoga pokreta. Znakovito je da je ORJUNA djelovala često u savezu sa SRNAO (Srpskom nacionalnom omladinom) a protiv HANAO (Hrvatske nacionalne omladine)- otkrivajući time da se ne radi o nadnacionalnoj, pa i antinacionalnoj ideologiji, nego o modifikaciji velikosrpske idejne platforme. Gledano iz toga kuta koji inzistira na istovjetnosti Srpstva i specifično srpskih nacionalnih tradicija, srpska je ideologija poražena u obje Jugoslavije jer nije uspjela asimilirati i/ili protjerati Hrvate i Bošnjake, nego su i Srbi svedeni na oko 1/3 stanovništva, pa iako su dobili 49 % Bosne i Hercegovine poslije ratova u 1990-ima (što je još krhko stanje), bitno je da su dobrim dijelom etnički rasrbljeni-od pisma do etničkovjerskih vrijednosti, pa ne mogu djelovati kao asimilacijski magnet prema ostalima.

Po tom je gledanju srpstvo u Bosni i Hercegovini i Hrvatskoj ili potpuno izgubilo, ili toliko reducirano da više nije presudan činitelj u igrama zapadno od Drine. Ostaje važnim i nezaobilaznim faktorom, ali bez šanse za dominacijom kakva je, možda, postojala 1880.

Po drugomu je stajalištu jugoslavenska ideologija bila najuspješnijim oblikom velikosrpske ideje, jer je, tako reći, prodavala srpske ideologeme i obrasce bez jačega otpora koji je izazivala svetosavsko-ćirilićarska promičba. Tako je jezik u Jugoslaviji najjače srbiziran poslije 1945 Jugoslaveni su po pravilu navijali za Partizan ili Crvenu Zvezdu, i, općenito, srpske nacionalne tradicije smatrali za prethodnike i prave preteče jugoslavenskih. Po tomu, Jugoslavenstvo je bilo Srpstvo u celofanu. Iako ova teza sadrži velik dio istine, sigurno je i sljedeće: pokazalo se da sam srpski identitet nije dovoljno snažan da uspješno prebrodi sve procese modernizacije i ostane svoj. Ili- suočen s nepomirljivošću albanske nacionalne samosvijesti, te jačanjem hrvatske i muslimanske nacionalne ideologije, srpski identitet nije mogao opstati skrivajući se iza jugoslavenske maske. Ideologija jugoslavenstva je, dakle, kratkoročno bila izuzetno probitačna za Srbe- pa i za velikosrbe. Ali, dugoročno je mogla dovesti samo do rastakanja u procesima raspada komunizma i etno-civilizacijske polarizacije.

uz tu kovanicu je jos trebalo dodati velikosrpsko cetnicka tzv jugosoldateska.

_________________
democraticus artis crastis individibidualis artis crastis libertas

Најуспјешнији???? Ко је овдје луд?? :D



Можемо ли сазнати шта је ''српска идеологема'' и ''обрасци''?? :D
А још ме више занима шта је то светосавска-ћирилићарска промиџба??? :D



А ово конкретно значи шта??? Српски језик Србизиран???? :lol:



:D Какав идиотизам!!!!



Аха...а шта су то југословенске националне традиције????



Аха....Типичан Југословен тј. Србин у целфону по томе би био нпр. Ејуп Ганић....:lol:



:lol: рече Гебелс и настави: :D



Аха...а то је значи разлог зашто је запад срушио Берлински зид и ујединио Њемачку, уништио СФРЈ и ''помјерио'' Руску интересну зону до Молдавије.... :D Ех, ти Срби ни са сопственим идентитом не могу :lol::lol:

,

аааа, а тако се другачије зове тероризам, иредентизам и сецесионистичке тежње - занимљиво.... :D



аха, значи то је друга ријеч за национал-шовинизам и сецесију...занимљиво.... :D



Чекај сад?? Је ли слаб или је маска или претеча или целофан?? Би ли какио или би пишкио??? :D



И шта ово конкретно значи??? Идеја југословенства за Србе је значила: ћути о Јасеновцу, прихвати латиницу, прихвати српско-хрватски, направи СРБиХ, направи Аутономне покрајине, награди усташе и њихово цвијeће државом за њихов фашизам....итд итд......Југословенство и шпрдачина!!!


и опет југословенство криво за похлепу, сецесију и игнорисање устава.....гарант и за српског свата!!!

_________________
Izetbegović(92):"®rtvovaću mir, za nez. BiH!''
Silajdľić(92):''Međunarodno priznanje SRBiH biće doprinos stabilizaciji''
Kutiljero(05):''Da Izetbegović nije povukao potpis ne bi bilo rata, ni Srebrenice!''

Na kraju Bez respekta mozes postaviti navedena pitanja autoru. Pozdrav Zah

Projekt tzv. Velika Srbija u 2. svjetskom ratu

Tokom međunacionalnoga istrebljivačkoga rata u Jugoslaviji, 1941.-1945., a posebno u NDH (Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini), progam Velike Srbije je dobio konačnu formulaciju u spisu srpskoga banjolučkoga advokata, Stevana Moljevića, naslovljenoga “Homogena Srbija”. U tekstu objavljenom u crnogorskom gradu Nikšiću 30. juna 1941., kamo je pobjegao pred ustaškim progonima, taj ideolog, savjetnik četničkog vođe Draže Mihailovića, piše:

“….Osnovna greška u našem državnom uređenju bila je što 1918. g. nisu bile udarene granice Srbije. Ta se greška mora ispraviti, danas ili nikad. Te se granice danas moraju udariti, i one moraju da uhvate celo etničko područje na kome Srbi žive sa slobodnim izlazima na more za sve srpske oblasti koje su na domak mora.

1) Na istoku i jugoistoku (Srbija i Južna Srbija) srpske su granice obeležene ishodom ratova za oslobođenje, i njih valja samo pojačati Vidinom i Custendilom.

2) Na jugu (Crna Gora i Hercegovina) valja da u Jugozapadnu srpsku oblast uđu pored teritorija Zetske banovine: a) sva istočna Hercegovina sa železničkom prugom od Konjica pa do Ploča, uključivo sa pojasom koji bi tu prugu zaštićivao, tako da bi u nju ušao srez konjički ceo; od mostarskog sreza opštine: Mostar grad, Bijelo Polje, Blagaj i Žitomislići; srez stolački ceo; a od metkovićkog sreza Ploče i sve podrucje južno od Ploče; te Dubrovnik kome bi se imao dati poseban status. b) severni deo Albanije, ukoliko Albanija ne bi dobila autonomiju.

3) Na zapadu valja da u Zapadnu srpsku oblast uđu, pored Vrbaske banovine, Severna Dalmacija, srpski deo Like, Korduna, Banije i deo Slavonije, tako da toj oblasti pripadnu lička železnicka pruga od Plaškog do Šibenika i severna železnička pruga od Okučana preko Sunje do Kostajnice. U tu bi oblast ušao na jednoj strani srez bugojanski osim Gornji Vakuf, a od sreza lijevanjskog opštine: Lijevno i Donje Polje, a na drugoj strani od sreza šibeničkog opštine: Šibenik i Skradin; od kninskog sreza; opština Knin i srpski deo opštine Drniš sa svom teritorijom preko koje prelazi žel. pruga Knin-Šibenik, te eventualno srpskim delom opštine Vrlika u sinjskom srezu; srez benkovački ceo; srez biogradski ceo; srez Preko ceo; tako do granica Zapadne srpske oblasti ide Velebitskim Kanalom i obuhvata Zadar sa svim otocima pred njim, od sreza gospićkog opštine: Gospić, Lički Osik i Medak; od sreza perušićkog istočni deo, preko koga prelazi žel. pruga; od sreza otočačkog opštine: Dabar, Škare i Vrhovine; od sreza ogulinskog opštine; Drežnica, Gomirje, Gor. Dubrava i Plaški; srez vojnićki osim opštine Barilović; srez Vrginmost ceo; srez glinski osim opština Bučice i Stankovac; od sreza petrinjskog opštine: Blinja, Graduša, Jabukovac i Sunja; srez kostajnički osim opštine Bobovac; od sreza Novske opštine: Jasenovac i Vanjska Novska, ali ove opštine valja porušiti tako da žel. pruga ostane na teritoriji ovih dveju opština; srez okučanski ceo; srez pakrački osim opština: Antunovac, Gaj i Poljana; od sreza požeškog opština Velić Selo; srez Daruvar, Grubišno Polje i Slatina; zatim bosanski srezovi Derventa i Gradačac. Razume se da u ovu oblast ulaze i svi drugi srezovi unutar navedenih granica. Za ovu zapadnu srpsku oblast, koja bi imala 46 srezova sa blizu milion i po duša, na kojoj je celo preduzeće Šipada, i veliki gvozdeni rudnik Ljubija, preko koje prelazi Jadranska pruga Valjevo - Banja Luka - Šibenik, valjalo bi obezbediti Zadar s okolinom i otoke koji su pred njim radi zaštite njenog izlaska na more.

4) Severnoj srpskoj oblasti valja dati, uz teritoriju Dunavske banovine, oduzete joj srpske srezove Vukovar, Šid i Ilok, i od vinkovačkog sreza opštine: Vinkovci, Laze, Mirkovci i Novi Jankovci; srez i grad Osijek ceo; Ovoj oblasti valja obezbediti Baranju s Pečujom i istočni Banat s Temišvarom i Resicama.

5) Središnjoj srpskoj oblasti - Drinskoj banovini - imaju se povratiti oduzeti joj bosanski srezovi: Brčko, Travnik i Fojnica. Dalmacija, koja bi obuhvatala Jadransku obalu od Ploča pa do Šibenika, te od bos. herc. srezova: Prozor, Ljubuški, Duvno; zapadne delove mostarskog i livanjskog sreza, te delove kninskog i šibeničkog sreza na severu, ima da uđe u sastav Srbije i da dobije zaseban autonoman položaj.

Rimokatolicka crkva u Dalmaciji biće priznata i od države pomagana, ali rad crkve i rimokatoličkog sveštenstva u narodu mora biti na korist države i pod njenom kontrolom.”

Iz gore navedenoga je jasno da se radi o otkidanju oko 70% područja Hrvatske, inkorporiranju istoga u Veliku Srbiju, te s ostatcima okljaštrene Hrvatske i sa Slovenijom napraviti Jugoslaviju po velikosrpskim planovima. Čisto etnički bošnjački i hrvatski krajevi, uključuju se u Veliku Srbiju kao autonomne oblasti- ali samo vjerski tolerirane (bar u teoriji), no ne i nacionalno. Realniji sadržaj svega toga je vidljiv iz doljenavedenih citata.

Početkom 1942. godine, Moljević piše Dragiši Vasiću, drugom savjetniku četničkoga zapovjednika Dragoljuba-Draže Mihailovića: „Što se tiče našeg razgraničenja sa Hrvatima, tu držimo da treba odmah, čim se ukaže prilika, prikupiti sve snage i stvoriti sebi svršen čin:

a) zaposesti na karti označenu teritoriju,

b) očistiti je prije nego li se iko pribere.

Zaposedanje bi se moglo izvršiti samo tako ako bi se jakim odredima zaposela cela glavna čvorišta, i to: Osijek, Vinkovci, Slav. Brod, Sunja, Karlovac, Knin, Šibenik, te Mostar, Metković, a onda iznutra pristupiti čišćenju zemlje od svih nesrpskih elemenata. Krivcima bi trebalo otvoriti put - Hrvatima u Hrvatsku, a Bošnjacima u Tursku (ili Albaniju)..."

Neke dileme koje su se javljale ujesen 1941. godine, u četničkim štabovima, nastale pod utjecajem prokomunističkih elemenata, Draža Mihailović je otklonio posebnom instrukcijom 20. prosinca 1941. godine.

Ona je upućena, ne slučajno, komandantu četničkih odreda u Crnoj Gori i komandantu limsko-četničkih odreda Đorđiju Lasicu i kapetanu Pavlu Đurišiću, četničkim starješinama područja na kojem se nalazio velik broj Bošnjaka muslimana. U tom dokumentu, između ostalog, naglašavaju se i ovi zadatci četničkog pokreta:

1) Stvoriti veliku Jugoslaviju i u njoj veliku Srbiju, etnički čistu u granicama Srbije-Crne-Gore-Bosne i Hercegovine-Srema-Banata i Bačke.

2) Borba za uključenje u naš državni život i svih još neoslobođenih teritorija pod Italijanima i Nemcima (Trst-Gorica-Istra i Koruška) kao i Bugarske, severne Albanije sa Skadrom.

3) Čišćenje državne teritorije od svih narodnih manjina i nenacionalnih elemenata.

4) Stvoriti neposredne zajedničke granice između Srbije i Crne Gore, kao i Srbije i Slovenačke, čišćenjem Sandžaka od muslimanskog življa, a Bosne od muslimanskog i katoličkog življa...

5) U krajevima očišćenim od narodnih manjina i ne-nacionalnih elemenata, naselili Crnogorce (u obzir dolaze siromašne i nacionalno ispravne i poštene porodice)...

Arhiv VII, Ča, k. 1, reg, br. 10/1.

Uzme li se u obzir da je Moljević bio glavni «kartograf» u Mihailovićevom štabu, može se zaključiti da je velikosrpski geopolitički plan bio političko-nacionalnim temeljem četničkoga pokreta. Tvrdnje koje se katkad javljaju da je Mihailovićev četnički pokrat bio za obnovu Jugoslavije u unutarnjim granicama kakve su bile uoči rata 1941. nema potkrjepe u stvarnosti.

Projekt Velike Srbije u 2. svjetskom ratu doživio je katastrofu i slom pobjedom komunističkih partizana i uspostavom 6 federalnih republika, te stvaranjem 2 autonomne pokrajine u samoj Srbiji.

hihihi

stvarno nisam znao da su jugosloveni po pravilu navijali za zvezdu i partizan.
čak je moguće da su ti zli srbi zabranili da se navija za ostale klubove.

dragi zah, stvarno te zalim. mozak ti je dozivio teško ispiranje. bojim se da su posljedice nepovratne.
ujedno molim moderatora da ovo prebaci pod humor.

Puno tvojih komentara nije ni za humor, a ne za neku ozbiljnu razmjenu misljnja. Ovdje su ti navedeni dokumenti. Iako vi ne volite slusati price o Velikoj Srbiji, sve vase diskusije su upravo usmjerene u tom pravcu. Pozdrav Zah

Zah...ja bih te zamolio da mi orbazlozis koji je smisao tvojih "copy-paste" postova???Pogotovo sa ovim naslovima.Da li zelis mozda da nekome isperes mozak sa ovim nebulozama jos nebuloznijih autora? Da li su to provokacije?Kako drugacije da to nazovem kad procitam ovu smijuriju od teksta?Da li su to "neki drugi pogledi na desavanja na Balkanu u poslednjih 300 godina"?
I onda kazes "zasto mene osudjujete,ja samo ubacujem ove tekstove,ja ih nisam sastavio?!"
Da li bi trebalo da ja odem na neki sajt npr. http://www.islambosna.ba ili neki drugi i da tamo krenem da ubacujem postove koji imaju sadrzaj kao ovi tvoji (ali samo suprotno)!?Onda bi rekli vidi ovoga sta radi...ma ne bi nista rekli,banovali bi me i to trajno.

_________________
If you can`t find something TO LIVE for...

...you best find something TO DIE for!!!

Vidis Flave, kada drugi prebacuju tekstove, cak ne srede tekst , ono sa navodnicima, pa se tekst ne moze citati, sve je OK, jer ono sto prebacuju odgovara vasim misljenjemima, a u suprotnosti je sa onim sto Bosnjaci misle i govore.

Kad ja prebacim tekst, gdje se navodi dokument, koje srezove koje oblasti pripojiti u cilju stvaranja Velike Srbije, kako te teritorije ocistiti od nesrpskog zivlja itd, onda to ne mozeste da slusate.

Do juce to isto je pricaso vas danasnji ministar vanjskih poslova Vuk Draskovic, pa haski pritvorenik V. Seselj, a to isto i danas prica njegov zamjenik Nikolic. U ratu to je bila osnovna tema razgovora starijesina sa vojnicima,tako ste ocistili npr.Banja Luku, gdje nije ispaljen ni jedan metak, gdje nije bacena ni jedna bomba, i sada na forumu svi zastupate te iste ideje u svojim komentarima, ali vam smeta, kad to neko drugi umjesto vas isprica.

Pogledaj samo koliko je puta nametana tema referenduma i odcjepljenja SR od BiH, a da ne nabrajam dalje. Pozdrav Zah