banjalukaforum.com

Vaskrs
Uskrs uvek pada u nedelju. To je jedini hrišćanski praznik koji ne određuje kalendar. Zato se u modernim vremenima praznuje dva dana. Tako se drugi dan zadesi u radnoj nedelji – u ponedeljak. Taj neradni dan, prvi u radnoj nedelji, jeste radost. On je glavna asocijacija koju pomen Uskrsa izaziva u svesti i dušama većine savremenika. Taj jedan neradni dan zato se ukazuje kao najveći uspeh, dobitak ostvaren ulaganjem miliona nedužnih žrtava bestijalne surovosti. Povod i motiv mu je slavljenje vaskrsenja svete žrtve. Hristova žrtva je po biblijskom predanju sveta, nemerljiva i jedina. Po istorijskim faktima Hrist je samo prva zvanično mitski priznata žrtva, ključni kamen u milenijumima dugom i kontinualnom nizu ubistava, čerečenja, raspinjanja, kasapljenja, ubogaljivanja, oslepljivanja, spaljivanja, silovanja, paljevina i rušenja povezanih zajedničkim motivom – u ime vere i u svrhu širenja carstva Božijeg. Njegova milost je odnela mnoge gradove i narode sa lica njegove vlastite tvorevine, kako bi se u carstvu uspostavili red i pravda. A njegovo je carstvo carstvo nebesko. Sama Biblija nam kazuje mnogo o surovosti Svevišnjeg prema neistomišljenicima, kolebljivim podanicima ili jednostavno rečeno svojeglavim i zato nepotrebnim pojedincima i grupama. Teatar surovosti predstavljen Biblijom znak je i odraz neprikosnovenosti Svevišnjeg u odlučivanju između dobra i zla, potrebnog i nepotrebnog, pravog i krivog, prava i neprava, dozvoljenog i nedozvoljenog i, najzad, života i smrti. U tom svetlu Deset Božijih zapovesti ne odražavaju božiju strategiju i princip vladanja. One određuju i utvrđuju razliku između Njega i Nas. Ono što je inspirisao samo u dvadesetom veku nesumnjivo bi ga dovelo pred Nirnberški ili Haški sud. Naravno, to bi se desilo samo pod uslovom da je misija sprečena, pristalice se razbežale, a doktrina poražena. Rečju – da doktrina nije pobedila u geografski jasno omeđenom a politički i kulturno prepoznatljivom prostoru, neko bi u ime druge, pobedničke doktrine gospodina Boga istražio, sudio i oglasio krivim. Ali, tako se nije dogodilo. U tome se slažu Biblija i Istorija. Hrišćanstvo je pobedilo ovde, a Bog – jedan za dva velika plemena katolika i pravoslavaca, ustoličen je za centralnu religijsku figuru. Na drugim mestima i u drugim kulturama on se drugačije zove, a drugačije se zove i knjiga kojom se dokazuje njegova misija. Istrazivači Crnih rupa, Bebi vaseljena i Velikog buma opasno su se približili tajni postanja a time i trenutku prispitivanja uloge, lika i dela božijeg. Istorija i kultura religije neće se ni posle trenutka naučnog dokaza o neodrživosti ideje o Tvorcu i njegovim delima promeniti. U njima će ostati zapisani pokreti, pohodi, žrtve, sva pomenuta bestijalna divljanja inspirisana Biblijom i u ime Njegovo. Bilo da je reč o dalekoj istoriji obeleženoj sektama iz rimskih katakombi, ikonoklastima i krstašima, ili o novijoj istoriji u kojoj su neizbežni činioci Inkvizicija, svi istrebljivači Jevreja i Muslimana (uključujući i Jevreje i Muslimane same), žrtve "Crvenih bandita", moćnih država ili njihovog udruženja, srećemo kolokvijalno i kodifikovano pravo na zlo i pogrom. Svojom moralnom suštinom oni su inspirisani Biblijom, ako iz nje i direktno ne proizilaze. Tako se pledoaje za jednu posebnu duhovnu doktrinu pretvorio u inspiraciju, opšti manual, priručnik za taktiku širenja doktrina. Ratovi otud ne dolaze iznenada. Oni su poslednje sredstvo kojim se obezbeđuje prevlast i brani interes. I tu nema mnogo moralnih dilema. Borba za moć i vlast kroz istoriju, pre i posle nulte godine, sadržala je iste slike. Broj nedužnih žrtava i porušenih domova nije prebrojan, ali se pouzdano zna da je bio ogroman i da je bio rasprostranjen na svim kontinentima. Ono što suštinski razlikuje periode pre i posle nulte godine jeste sažimanje ili bar smanjivanje ako ne broja a ono tematske određenosti pogroma. Religija se – između ostalog, ako ne i po sebi – ustanovila kao jedan od njegovih važnih uzročnih faktora. Ono što je od boga Marsa ratnik nasledio i preneo dobilo je jedno razumljivo kulturno, socijalno i antropološko objašnjenje. Voleli vi to ili ne, svaki rat je postao pomalo i sveti rat. U tom svetlu između krstaških ratova i NATO rata nema velike ideološke razlike. Jedino su vremena, pa zato i tehnologija ratovanja i ocena moralnih ciljeva rata različiti. Ali, to nije problem. Problem – pravno, moralno i etički – proizlazi iz same Biblije. Ono što je Bog činio nije dato čoveku na raspolaganje bez prethodnog amina Svevišnjeg. Otud se postavlja pitanje nisu li pogromaši u nekom tajnom dosluhu sa Svevišnjim ili su, zlo i naopako, naumili da ga na zemlji zamene. Pravo na obračun sa neposlušnima, neistomišljenicima i drugačijim božije je pravo. Otud pomisao na drugi, opako zloupotrebljeni nauk Biblijske odiseje. Ko vlada svetom bogovski je jak, a božije ponašanje prirodno je i pripadajuće. To što neki misle da mu tragovi nečovještvom smrde ostaje stvar slobodnog uverenja manjine. Nije primećeno, do sada, da je ijedna od njihovih žrtava vaskrsla. Razumljivo, jer ne samo što žrtve za ideju nisu dovoljno zalegle već je očigledno da su i nastradali (pravedno, jašta) zato što su joj se (ideji) opirali. Tu možda leži i ključ objašnjenja o njihovoj nemoći reinkarnacije ili srpski rečeno – vaskrsa. Drugo moguće objašnjenje je da preovlađujuća, religijom uobličavana kultura njih ne primećuje. Hrišćansko pleme ne može da pročita reinkarnaciju drugačijih. Ako kojim slučajem dođe do promena, u šta je teško poverovati, slika bi se promenila i bio bi izabran jedan vrhovni i najznačajnijii predstavnik za sve žrtve, istorijske i buduće, te neke druge religijske doktrine. Posle svega, bilo bi možda hrišćanski savetno, a ponekad i ljudski dobro, pored pomisli ateista na prvi neradni dan u radnoj nedelji i vernika na Njegove patnje i vaskrs, pomisliti i na sve one uzgred potamanjene za Opšte dobro, procvat Carstva nebeskog i širenje Njegove ideje.
Miloš Bobić
http://www.vreme.com/cms/view.php?print=yes&id=114251


Božić i Uskrs
Upravo svojim najznačanijim blagdanima kršćanstvo pokazuje svoje korjene u onom istom poganstvu koje prezire, svoju neorginalnost i svoju zadrtost.
I Božić i Uskrs su stari, prapovijesni praznici, bez ikakve veze sa nekakvim Isusom iz Nazareta ili kojim drugim "prorokom". Božić je zimski solsticij, kroz brojne generacije najstrašniji dan u godini, onaj koji nosi zebnju hoće li Sunce sutra ponovo izaći. Uskrs je proljetni ekvinocij, ratarski dan početak novog rodnog ciklusa, zora nove godine koja se budi. To su dani, pogotovo solsticij, kada je ciklus Zemljinog puta oko Sunca najočitiji, predstavljaju vidljivu, mjerljivu promjenu, nešto konkretno i bez sumnje važno.

Od Sumerana naovamo, sve su religije obilježavale te dane, razdoblje između ta dva datuma je bilo najteže doba godine. Kršćanstvo je, kao i masu puta do tada jednostavno preuzelo svetkovanje, ponajviše iz Židovstva i pokušalo tu krađu zamotati svojim idolom. Time svaki pokušaj komunikacije o drugim korijenima tih praznika postaje napad na dogmu, na vjeru samu.

Tu je i onaj, zapravo najzabavniji dio cijele priče od dva "najvažnija momenta" u cijelom kršćanstvu. Božić, kao Isusov navodni rođendan se obilježava na da njegovog rođenja, točno istog datuma svake godine. Smrt i "uskrsnuće" te iste individue šeta datumom iz godine u godinu, i po mjesec dana. Ne, naravno da nije bitno kako se taj dan računa (prva nedjelja nakon punog mjeseca koji se dogodi u noći...) nego je bitno kako bi taj Isus jedne godine trebao umrijeti sa 30 godina i tri mjeseca a druge sa 30 gidina i četiri mjeseca. Objašnjanja nema, jednostavno zato jer ti dani nemaju nikakve veze sa nečijim životom ili umiranjem. Obična bajka za malu djecu i one koji se boje, neće ili ne mogu upotrebljavati vlastiti um.

Branka Jakovljevic

Datum zemaljskog Hristovog rodjenja: 25. decembar 4 god. st. ere;

Datum Hristovog raspeca ili Veliki petak: 13. April 31. god. n. ere.

Datum Hristovog vaskrsenja: 15. april (nedjelja) 31. god. n. ere.

Dakle od 25. decembra 4. god. st. ere, Hristos je imao 33 godine i oko 4 mjeseca do Velikog petka 31. godine .

DELETED

Sta, zar si i ti cuo za Bibliju?

DELETED

E viteze od sise, evo pogledaj i vidjeces da nije sve brojevima zapisano u Bibliji, ali se da imaju oznaceni dani i vremena o Hristovom rodjenju.

Jovan zlatousti: datum Hristovog telesnog rođenja

Beseda na dan rođenja Spasitelja našeg Isusa Hrista, o kojem se dotad slabo znalo, posto potpuni izvestaj o svetkovini toga dana donese tek nekolicina onih koji sa zapada pre kratkog vremena dodjose

(neću celu besedu da iznesem, već samo deo, u vezi sa datumom praznovanja Hristovog rođenja u telu. Kome je puno ovo da cita može rezime, ispod crte, dole nize.)

…Jev.9,1do7 …ulazahu svestenici svagda u prvi dio skinije da vrse sluzbu Boziju, a u drugi(deo)jednom u godini sam prvosvestenik…

Vidis li da samo jedan,tj.prvosvestenik ulazi i to jednom u toku cele godine? No reci će neko: Pa u kakvoj je vezi danasnji dan sa tim sto govoris? Pricekajte malo, nemojte se zbuniti. Od samog dna kopamo bunar i trudimo se da na povrsinu dodjemo, kako bi nam sve pojmljivo moglo biti…

Marija je tek onda pocela zacinjati, kad je Jelisaveta sa Jovanom već 6 meseci trudna bila. Ako pronadjemo, dakle, koji je taj sesti mesec bio, naći ćemo i to u kom je mesecu Marija zacela. A kad se o vremenu zaceca uverimo, saznacemo i vreme rođenja Hristovog, brojeci 9 meseci od samog zaceca.

A kako možemo saznati koji je to sesti mesec bio od kad je Jelisaveta zatrudnela? Tako, odgovaram ja, ako pronadjemo u kom je mesecu zacela. A odakle ćemo to doznati? Ako pronadjemo u koje vreme je njenom muzu Zahariji to zacece nagovesteno. Ali bas ovo, odakle ćemo doznati?

Iz Svetog Pisma, i to po tome sto sveto Jevandjelje govori da je andjeo, onda kad je Zaharija u Svetinju nad svetinjama stupio, blagovestio i o rođenju Jovanovom govorio. Ako se, dakle, Svetim Pismom jasno dokaze da je prvosvetsenik u Svetinju nad svetinjama jedanput ulazio, sam, i kada je i u kom mesecu ulazio, onda će nam i vreme, u kom se to dogodilo, biti poznato.

Da je jednom u toku godine prvosvestenik u Svetinju nad svetinjama ulazio, o tome znamo od Pavla, ali to isto I Mojsije potvrdjuje kad govori…(Lev.16.2,17 18)….

(Lev.16,29do34) Sve sto sam naveo odnosi se na jevrejski praznik koji se zove Senice (senica je sator,koliba), jer tada je jedanput u godini prvosvestenik ulazio…

(Lk.1,5,8do11) Eto! Ne govori oltara žrtvenog, no oltara kadionog, jer spoljasnji oltar bese za žrtvovanje i za paljenje postavljen, a unutrasnji zbog kadjenja. I zato, dakle, što se njemu samom andjeo javio i posto se tvrdi da su ga ljudi napolju cekali, izvesno je da je on u Svetinju nad svetinjama usao.

(Lk.1,12do22) Vidis li da mu je blagovesteno onda kada je bio iza zavese, sto znači da je blagovesetno u vreme praznika Senica i posta, jer reci: Mucite duse vase, post znace. Praznik Senica pak kod Judeja pada, kao sto i vi sami svedocite i kao sto smo i mi u svoje vreme i duge besede protiv Judeja drzali, bezvremeni taj njihov post izoblicavajuci, pri kraju meseca septembra. I onda je i Jelisaveta žena Zaharijina zacela i krijase se pet pjeseci govoreci…Lk.1.24,25

Dakle vrlo lako možemo dokazati da je Mariji o zacecu Hristovom blagovesteno, kad je Jelisaveta već 6 meseci sa Jovanom trudna bila, jer upravo je tada, tj u SESTI MESEC po njenom zacecu, poslao Bog andjela Gavrila k njoj, koji joj rece:…Lk.1.30,31…I eto, Jelisaveta rodjaka tvoja, i ona zace sina u starosti svojoj, I OVO JE SESTI MJESEC NJOJ, koju zovu nerotkinjom. Jer u Boga je sve moguće sto kaže. Lk.1.34,35

Ako je, dakle, pri kraju meseca septembra Jelisaveta zatrudnela, kao sto je već objašnjeno, onda ne ostaje ništa drugo nego nabrojati narednih 6 meseci i to: oktobar, novembar, decembar, januar, februar, mart i utvrdicemo da je pri kraju ovog meseca Marija zacela i ako od njega 9 meseci nabrojimo, doći ćemo do onoga sto smo tražili. Jer po zacecu Gospodnjem prvi mesec koji nastupa je april, a posle: maj, jun, jul, avgust, septembar, oktobar, novembar i decembar koji sada tece i u kojem mi dan rođenja Hristovog praznujemo.

………………………………….

I da bih vam sve ovo sto sam do sada naveo još jasnijim učinio, sve ću ukratko vasoj ljubavi predstaviti.

Jednom je godisnje, rekli smo, i to samo prvosvetsenik u Svetinju nad svetinjama ulazio. A kad se to cinilo? U septembru mesecu*. Onda je Zaharija u Svetinju nad svetinjama usao, onda je blagu vest o zacecu Jovanovom čuo, i kad je otud izasao, žena mu je zacela. Odbrojavajuci od septembra 6 meseci, tj.od zaceca Jelisavetina sa Jovanom, sledi da je Marija zacela u martu. A kad ponovo od aprila 9 meseci nabrojimo, doći ćemo do meseca u kom se Gospod nas Isus Hristos rodio. … … …

(iz knjige Praznicen besede, Sv.Jovan zlatousti, zaduzbina svetog manastira Hilandara, Beograd 2004.)
-----------------------
*Ovo je julijanski kalendar, tako da ovaj dio septembra odgovara prvoj polovini oktobra gregorij. kalendara.

DELETED

Pa razmisli sam kad je Zaharija, otac Jovana Krstitelja, bio u hramu. Samo jednom u godini ulazio je prvosvestenik u Svetinju nad svetinjama. A zna se kad i u koje vrijeme se to u Izrailju cinilo. Eto ti zapisa. Razumnom dosta, nerazumnom je malo i da mu datume nabrajas.

DELETED

Spekulacije za one koji se protive dokazima iz Pisma.