Zadnji put smo o ovome govorili na temi Earth hour, koliko se sjecam, misljenja su bila podijeljena od onih koji smatraju da je zagrijavanje laz, oni koji smatraju da su razlozi za zagrijavanje (ispustanje CO2) laz i da je to dio prirodnog procesa i oni koji smatraju da zagrijavanje dolazi....brrrrr....

Ja mislim da ima razloga za brigu. Po ovom nenormalnom vremenu se poznaje da sigurno nije sve u redu. Eto juče je u BL temperatura u roku od 3 sata opala za 15 stepeni. Jedan dan pljuskovi, drugi dan upekne. Nikad nije umjereno. A do čega je, ne znam.

Бањалучка клима је увијек таква, невезано за климатске промјене.

Zašto se onda sav narod čudi i primijećuje promjene? BL sam navela samo kao primjer.

Зато јер је данас у Бањалуци врло мален број домицилиних бањалучана, оних од прије рата. Тако да становништво, генерално, не познаје микроклиму. Али, то је већ питање за друге подфоруме, а ја ионако нисам заинтересован за дискусију о томе Тако нам је, како нам је :р

Glupost.Domicilni Banjalučani su još uvijek većina u ovom gradu,a klima u BL nije bila ovakva.Bila je umjerenija u svakome pogledu.Do nekih promjena je došlo nakon izgradnje HE Bočac(povećana vlažnost zraka) ali u globalu je klima bila daleko prijatnija nego sada.

Домицилни бањалучани нису већина у Граду. .

Микроклима јесте промијењена због Бочца, а чуо сам и теорије због изградње зграда (бијелих) у Росуљама и још негдје (Росуље су ми запале за уво, и нисам памтио детаље приче) који су, наводно, препречили пут вјетру који се спушта из кањона према Лијевчу. Не знам, нит' могу да се закунем у извор теорије, нит' знам гдје сам и од кога чуо ;р

Макроклима јесте била пријатнија и то нико не спори.

Definiši domicilan.Koliko generacija?14?

U rosuljama imaju bijele i crvene zgrade,nema više.Pošto obe imaju po 4,odnosno 6 spratova mislim da ne bi trebale da prave veliku prepreku vjetru naročito zato što i njih bdo odvaja od Lijevča.

[
Бијеле зграде су постављене попријеко у односу на струјање ваздуха и вјетар се враћа назад у град. Тако некако...

Ovu šokantnu i žalosnu fotografiju snimila je fotografkinja Kerstin Langenberger u Svalbardu.

Langerberger je željela dokazati da iako lokalni naučnici tvrde da je populacija polarnih medvjeda u Svalbardu stabilna, ona neprestano zapaža mršave i izgladnjele ženke: „Vidim kako se ledenjaci pomiču za desetke i stotine metara svake godine. Vidim da ledeni pokrov nestaje rekordnom brzinom. Da, vidjela sam polarne medvjede koji dobro izgledaju – no, vidjela sam i mrtve i izgladnjele medvjede. Medvjede koji hodaju obalom tražeći hranu, pokušavajući uloviti jelene, medvjede koji jedu ptičja jaja, mahovinu i morsku travu. Shvatila sam da su debeli polarni medvjedi gotovo isključivo mužjaci koji ostaju na ledenom pokrivaču cijele godine. Ženke, s druge strane, odlaze na kopno kako bi okotile mlade i većinom su mršave. Kako se ledeni pokrivač sve više i više povlači iz godine u godinu, one ‘zaglave’ na kopnu gdje nema mnogo hrane.”

Biolog Ian Bullock prije tri godine posjetio je Arktik i vidio nešto što ga je zaprepastilo – mršavu ženku polarnog medvjeda, koja skriva svoje mlado, kako se bori s mnogo većim, snažnijim mužjakom za hranu. Nije imala mnogo šanse, što samo dokazuje koliko je bila očajna. I on smatra da je to posljedica povlačenja ledenih kapa i ledenih santi koje polarni medvjedi koriste kao platforme za lov na tuljane. Madvjedi su osuđeni na manje područje i na veću konkurenciju.

„Bila je to najmršavija ženka koju sam ikad vidio. S njom je bilo samo jedno mladunče, što implicira da je drugo već izgubila. Ako se ne može hraniti, ne može ni dojiti mlado; kad joj je mlado gladno, još joj je teže efikasno se posvetiti lovu, a prema onom što sam vidio, i ona i mladunče su u opasnosti. Zbog toga je napala ječeg mužjaka s hranom. Bila je dovoljno gladna da toliko riskira”, kaže Bullock.

Još jedan žalostan slučaj izgladnjelog polarnog medvjeda pronađen je prije dvije godine, također u okolici Svalbarda na najsjevernijem dijelu Norveške. Norveški polarni institut je u travnju 2013. godine pronašao zdravog polarnog medvjeda te ga pregledao i čipirao. Međutim, životinja je spala na kost i kožu kad je grupa istraživača nabasala na njegovo truplo u kolovozu 2013.

„S obzirom na položaj trupla, medvjed je jednostavno pao od iznemoglosti i tako uginuo. Ne postoje nikakvi vanjski znakovi sala, te se sva težina medvjeda svela na nešto malo više od puke kosti i kože”, kaže stručnjak za polarne medvjede i profesor sa Sveučilišta Alberta, dr. Ian Stirling.

Polarni medvjedi su ugrožene životinje jer se smatra da im se populacija smanjila za 30% unazad tri generacije (45 godina), prema rezultatima Međunarodne zajednice za očuvanje prirode (eng. The International Union for Conservation of Nature). Glavni uzrok je smanjivanje i nestajanje staništa uslijed klimatskih promjena.

Budućnost polarnih medvjeda nije baš svjetla. Međunarodna zajednica za očuvanje prirode kaže: „Globalne klimatske promjene su neprestana prijetnja staništu polarnih medvjeda. Posljednje procjene povlačenja morskog leda, njegove čvrstoće i vremena za koje će se dijelovi leda odvojiti od ledenog masiva, predviđaju dramatično smanjenje ledenog pokrivača na moru u sljedećih 50 do 100 godina.”

OFFT: Malo koji grad ima u većini domicilno stanovništvo, to imaju manja primorska mjesta ili gradići.
Samo se treba vratiti unazad pa vidjeti ko je odakle došao a i prezime samo po sebi govori.
Starosjedioci su oni kojima se više i ne zna otkad su tu i čija prezimena čine grad.
Ostali građani - niđe veze oči moje lijepe.

ONT: Uvijek nam se čine naši problemi najveći i čovjek u suštini uvijek misli da će on biti očevidac strahovitih dešavanja (smak svijeta i sl), pa tako i globalnog otopljavanja.
Eto, to otopljavanje je čekalo BAŠ na nas, prije ga nije bilo.

To su normalne etape u "životu" Zemlje, koje se u određenim ciklusima (kroz vijekove) ponavljaju.