Upravo tako!!
Baš to je i mene nagnalo da razmišljam u ovom pravcu. Kontinualni odnosno analogni signal (ili ono što nauka smatra pod tim) kao nosilac informacije (napon ili struja) je prisutan u svakodnevnom životu. Telefonski signal je kontinualan, signal koji izlazi iz el. gitare ili mikrofona je takođe kontinualan itd. Pod tim terminom se smatra svaki signal koji je matematički definisan u svakoj tački tj. u svakom trenutku, odnosno koji je predstavljen nekom neprekidnom funkcijom vremena s(t); gdje t uzima vrijednost iz skupa realnih brojeva.
Digitalni signal dobijemo iz analognog (kontinualnog) odmjeravajući ga u diskretnim vremenskim trenucima tj. funkcija koja opisuje taj signal nije definisana u svakom trenutku već u samo određenim.
Ako se sada spustimo na nivo atoma i pri tome znamo da je el. struja definisana kao usmjereno kretanje naelektrisanih čestica, odnosno elektrona koji imaju svoju konačnu brzinu (manju od brzine svjetlosti koja je najveća brzina u prirodi) postavlja se pitanje da li u prirodi uopšte postoji primjer kontinualnog (analognog signala) odnosno da li postoji signal ili nekakva pojava koja je matematički opisana kao neprekidna funkcija ralne promjenjive?
Problem postaje još ozbiljniji ako se uzme u obzir i kvantna priroda svjetlosti odnosno energije uopšte!
Ipak odgovor na ovo pitanje je moguće naći pozivajući u pomoć kvantnu mehaniku i njene postulate, tačnije Hajzenbergovu relaciju (princip) neodređenosti.
Relacija kaže da je nemoguće istovremeno poznavati i položaj i brzinu neke čestice. Mjerenjem je moguće deterministički odrediti ove dvije veličine samo do određenog nivoa (tačnosti). Ispod tog nivoa zahtjeva se stohastički pristup odnosno moguće je pretpostaviti vrijednosti tih veličina samo sa određenom vjerovatnoćom. Drugim riječima, ne možemo odrediti tačan (diskretan) položaj i brzinu čestice već samo skup vrijednosti (realnih) koje oni mogu da uzmu u datom trenutku, odnosno elementarne čestice su na tom nivou opisane talasnim jednačinama (Šredingerova talasna jednačina) koje su kontinualne!!!
Ovakav zaključak proizilazi i iz dualne (talasno-korpuskularne) prirode elementarnih čestica koja kaže da svaku česticu (elektron, foton i dr.) možemo tretirati i kao česticu i kao talas pod pretpostavkom da sistem posmatramo u domenu kvantne mehanike odnosno u mikrosvijetu. Ako česticu možemo tretirati kao talas onda njeno kretanje možemo opisati neprekidnom funkcijom realne promjenjive odnosno dobili smo kontinualni signal
